Alhamdulillah...bersyukur'y ibu pada die yg maha kuasa yg telah melengkapkan hidup ibu,telah memberi psertolongan,memudahkan,melancarkan ape yg mustahil ibu lakukan kalau bkn dgn pertolongan dan keizinan allah s.w.t...
dgn perasaan gembira,teruja,gementar ibu & abi menuggu bilakah hari anak ibu anas naufal nak keluar,jumpa ibu & abi..dan akhirnya penantian ibu dan seluruh ahli keluarga terjawab apabila petang 22/2 ibu mula merasa ade sedikit contraction..dan berlarutan hingga ke pagi,1 mlm ibu x tido sbb sakit'y sudah pn 5 minit sekali,mlm tu juga abi bertolak dr kuantan balik ke trg pd pukul 2 pagi, & sampi pada pukul 5 pagi,pukul 6 kami bersiap2 dan abi ngan aunty jah temankan ibu ke hospital k.trg..
setelah siap proses pendaftaran ibu ke wad dan masa tu bukaan baru 2cm,dan sakitnyer selang 5 minit sekali,mata ibu mengantuk sgt tp x leh nak tido,sbb bila sakit tu dtg ibu akan jaga,& menahan sakit tu...& mkin lama sakit tu makin kuat & lebih lama,tp selangnya masih 5 minit sekali,pada pukul 4 petang,dr cek bukaan lagi,& masa tu bukaan dh 4 cm,msa tu ibu dh x boleh jalan,sakit sgt dh..abi ade menemani ibu,lepas tu sakit yg ibu rasekan makin kuat,dan pada pukul 9 mlm dr cek lagi bukaan dan masa tu dr kata dh pon 6 cm,dr soh ibu masuk LB,tp masa ibu balik ke katil,bru jer nak naik katil ibu bunyi 'pop' tp slow jer...dan kuar air byk sgt,smpi basah habis kain sarung ibu..air ketuban ibu dah pecah..
ibu dmasukkan ke LB,lepas siap pasang ctg untuk tgk jantung anas,abi pon masuk temankan ibu kat LB,masa tu sakit'y hanya allah jer yg tahu,nasib baik abi ada temankan ibu,sbb sblm tu ibu rase nak nangis jer,sbb duk sorang2 dgn sakit yg amat sgt,tp bila abi ade kat sebelah ibu rase tenang skit..abi pegang tgn ibu,usap kepala ibu,bg semangat kat ibu,yg anas nak kuar dr perut ibu ni...pastu dr masukkan ubat melalui air,nak bg cepatkan jalan terbukak,& pastu die masukkan ubt thn sakit....bila dr masukkan jer ubat tu ibu terus mengantuk,mcm org pengsan,tp bila sakit tu dtg ibu akan terjaga,& mungkin sbb ubat tu juga ibu muntah kat LB,kejap2 muntah..& bila tiba masanya ibu rasa nak push,nurse ajar ibu push,tp ibu dh cuba sedaya upaya ibu,tp ibu x pandai,x de tenaga..lama masa yg ibu ambik,smpi ibu dh rase give up,ibu rase ibu x mampu dh nak kuarkan anas...mase tu abi asyik ckp kat ibu,anas nak kuar,dh nampak dh kepala anas,tp bila ibu stop push & cuba tarik nafas lg,anas masuk balik..sbb ibu x pandai nak panjangkan nafas tu,maybe sbb x de pngalaman lg,ibu sedih sgt2 masa tu,tp bila tgk abi & teringat kata2 abi yg anas nak kuar ibu cuba lg..cuba lg..& masa tu dtg lah sorang bidan,ibu x thu per yg die buat,ibu x kisah..ibu tetap push..dan akhirnya anas keluar...ibu pon macam x percaya..tp tu kuasa allah...die yg mengetahui segalanya...bila anas kuar nurse tu tunjukkan anas kat ibu dan suruh ibu ckp baby boy ke girl,ibu nampak anas..dan ibu ckp baby boy :),masa tu lega yg teramat sgt ibu rase,syukur kehadrat ilahi yg telah memudahkan segala yg rumit,ibu ngan abi suka sgt semuanya dah selamat..misi letakkan anas kat dada ibu,dan abi azankan anas :),tp anas dh berak dlm perut ibu,so anas kena tahan di wad bayi..ibu pon nak ucapkan ribuan terima kasih pd nurse2,bidan2,dr2,yg bersusah payah membantu ibu dlam melahirkan anas dengan selamat,itu la secara ringkas proses ibu lahirkan anas dimuka bumi allah ni..dan ibu namakan anak ibu dengan nama ANAS NAUFAL,semoga anas menjadi insan yg soleh,taat pada agama,menjadi generasi pendukung agama,taat pada ibu dan abi,menjadi anak yang cerdik pandai..berjasa pada agama,bangsa,dan negara..AMIN
No comments:
Post a Comment